Tim en Marije in Tanzania

First two weeks in Mtwara

After our first two weeks of induction, we headed south- final destination: Mtwara. Marije decided to leave her chicken pox in Dar and after a one hour flight we ended up at this tiny airportje. A driver from the hospital brought us to our beach house; opposite the Indian Ocean- our start could have been worse. Our beach house is part of some sort of beach house park and it has a living room and a bedroom and no glass windows but gauze, cute geckos (we love them because they eat mosquitos!), a bed with a thin mattress, no fridge, no stove or whatsoever and sometimes running water. Due to daily gorgeous sunsets this is like paradise! We will stay here until we've found permanent accommodation.

Mtwara is the largest town of the region with 90,000 citizens, but it looks like a stretched village. There's only one (sort of) tarmac road, no high buildings and the biggest supermarket is a like a cupboard/ inloopkast. For us, Mtwara looks beautiful, very charming and cute, but the reality is that there's almost nothing. While in Dar and in Morogoro fruit stalls could be seen on every street corner, in Mtwara there are barely any fruits to be found. The restaurant opposite the hospital serves rice with beans or chipsi-mayai (eggs and chips) and the beach houses' restaurant gives us choice between chipsi-prawn and chipsi-kuku (chicken); any vitamins are hard to find. The former president tried to connect Mtwara to Dar by starting the construction of a road between the two; however since the end of his term in 2005 this road remains unfinished.

During our first week at the hospital, a surgeon from Dar visited the hospital for two days which gave Marije this kick-start in assisting him in bloody operations (my first hydrocelectomy: bilateral and skippyball size). After this surgeon left, everything is back to its usual polepole (slowly) pace, and Marije is accompanying a collaegue doctor in doing ward rounds.

After the first week, Tim has got an office (with a/c!) and is trying to get some understanding about how the hospital is managed. Reading some documents, Tim was confronted with some of the hospital's challenges. The analysis seems there; actions and implementation seem absent. This first month, we're just getting ourselves introduced to everything before assessing and planning how we could contribute to the patients' health. So, to be continued...

As said, life in Mtwara is peaceful and the region is astonishing. In our first week we met Martin. He took us on a one hour drive to white sandy bounty palmy paradise beach for our first dive in the clear blue Indian Ocean! The day before, we went to Makonde Beach Club together with two doctors from the hospital to watch English football (which Tanzanians love) and to listen to Bongo Flava (Swahili music). Karibu sana (warm welcome) to visit us here!

See our new photo's on the ‘Foto'-page!

Reacties

Reacties

mama

Lieve Marije en Tim.wat een mooie plek,waar jullie weer moeten vertrekken uit je huisje.geniet nog maar van de oceaan zo dicht bij je tuin!Liefs Mama

papa hans

leuk tim en marije! Mooie plek, al is het tijdelijk, vast nog heel veel boeiende uitdagingen te gaan! Mooi verhaal weer en mooie fotos!

Karlijn

Klinkt uitdagend allemaal!!! Na de verhalen van Yvette had ik al de indruk dat het in Ghana beter geregeld was dan in de meeste plekken in Tanzania. Maar nu is het bevestigd! Maar geniet van de rust en de mooie zee.

Kus

Francine

Wat een uitdaging op beider gebied. Waar moet je mee beginnen, zoveel ligt er! Succes en geniet van de mooie dingen en van elkaar!! veel liefs, mama

Lesley Reader

Hi Tim & Marije

Challenges in paradise. Glad to hear you are keeping positive and making the most of your free time. Anytime you need the bright lights (and produce) of the big city you're welcome to stay.

Maaike

Wow, super uitdaging, geniet ervan!
Lieve groet!

Janneke

Jaaah Bongo flava, dat heb ik gemist!
Succes met alle uitdagingen :)

kwaheri

Lenny

Wauw wat een beeld, ziet er echt super uit! Maar de uitdagingen klinken ook niet gering. Tjonge jonge wat zijn jullie toch een top-avonturiers, daar heeft Mwtara toch maar weer geluk mee.
Fijn dat de waterpokken achter zijn gelaten en nu gewoon gezond starten in het ziekenhuis. Heel veel succes!

groetjes Lenny

marianne crijns

Hoi Tim en Marije.Leuke verhalen!
even een adviesje van tante:bij deze zonexpositie elke 2 u (mn tussen 11 en 16 u),smeren met factor 30-50.Pet op en niet verbranden.
Veel suc6 in jullie werk en veel genieten!liefs marianne

Letteke

Hallo avonturiers en vooral ras-optimisten!
Ik zag de mooie zonsondergang al voorbij komen, dus dat betekent inderdaad dat Marije d'r plekje wel heeft gevonden, hoop dat de shrimps nog een beetje bevallen na 2 weken :-)
Vond t superleuk je even te spreken pas. Ga zo eens checken of er nog post voor jullie valt te halen (stond vorige x voor n dichte deur, grrr)
dikke kus aan jullie beiden. Ziet er overigens stoer uit Tim, benen op het bureau, alsof je de hele situatie onder controle hebt!
xxx Let

Annejet

Ha Tim en Marije,
Jullie hebben best snel door hoe de situatie in elkaar steekt in Mtwara en mooi om te lezen hoe jullie ervoor gaan! Ik kijk hier op donderdagavond Expeditie Robinson en lees nu op zondagochtend Expeditie Mtwara. Mijn respect voor jullie. liefs, Annejet

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!